napisał/a: mpxxl 2012-01-08 16:03 Witam, Wspaniałomyślna matka (a moja babcia) podawała tacie jakieś tabletki, które rzekomo miały mu pomóc na depresje. Niestety, nie pomogły a efektem tego było trafienie ojca do zakładu pomocy psychicznej z dużą depresja. Przebywa tam już koło 8 tygodni. W tym czasie lekarze podawali mu vellbutrin, peritol i mirtagen – moim skromnym zdaniem z bardzo mizernym skutkiem. Gdy wychodzi na przepustkę nadal nie zachowuje się jak wcześniej. Ciągle jest ospały, jakiś zamroczony, wszystko mu przeszkadza, nie chce nic pomagać w domu. Czy to jest efekt działania powyższych tabletek? Czy po jakimś czasie się to unormuje i zachowanie ojca wróci do normy? Proszę o pomoc! napisał/a: augustyn888 2012-01-09 09:59 mpxxl napisal(a):Witam, Wspaniałomyślna matka (a moja babcia) podawała tacie jakieś tabletki, które rzekomo miały mu pomóc na depresje. Niestety, nie pomogły a efektem tego było trafienie ojca do zakładu pomocy psychicznej z dużą depresja. Przebywa tam już koło 8 tygodni. W tym czasie lekarze podawali mu vellbutrin, peritol i mirtagen – moim skromnym zdaniem z bardzo mizernym skutkiem. Gdy wychodzi na przepustkę nadal nie zachowuje się jak wcześniej. Ciągle jest ospały, jakiś zamroczony, wszystko mu przeszkadza, nie chce nic pomagać w domu. Czy to jest efekt działania powyższych tabletek? Czy po jakimś czasie się to unormuje i zachowanie ojca wróci do normy? Proszę o pomoc! Jest to zarówno efekt działania tych leków jak i stanu, w jakim się obecnie tygodni to jeszcze za mało by uzyskać znaczącą poprawę w silnej takim czasie lub nawet dłuższym,te leki zaczynają dopiero skutecznie działać,ponieważ taka jest specyfika działania leków jednak,jeżeli leczenie będzie przebiegało prawidłowo, i ośrodkowy układ nerwowy dobrze zareaguje na leki,można się po pewnym czasie spodziewać większej potrzeba zmieniać leki, jeżeli organizm nie zareaguje pozytywnie na tez wiedzieć że same leki w leczeniu depresji to nie chory jak i rodzina powinni pozytywnie podejść do leczenia,jak i do samej choroby jaką jest ona wiele zrozumienia od rodziny,w podejściu do zachowania chorego,gdyż jego zachowanie może czasem wydawać się nieracjonalne,z uwagi na działanie leków psychotropowych, jak i skutków samej depresji,jakie ona wywołuje u chorego. Lekarze z pewnością wiedzą jak leczyć chorego w takim stanie,jednak Vellbutrin i Mirtagen,nie są lekami z najwyższej półki w leczeniu na rynku farmaceutycznym jest wiele leków nowej generacji,o mniejszej liczbie skutków ubocznych,ale są one jednak niezbyt tanie,z tym że mają swoje tańsze odpowiedniki. Pozdrawiam:) napisał/a: mpxxl 2012-01-09 20:10 Zibi a mozesz cos polecić z tych leków? Cena raczej nie gra roli. Grunt zeby ojciec wrocił do ''normalnosci'' napisał/a: augustyn888 2012-01-11 10:54 mpxxl napisal(a):Zibi a mozesz cos polecić z tych leków? Cena raczej nie gra roli. Grunt zeby ojciec wrocił do ''normalnosci'' Polecanie takich czy w ogóle leków, nie jest sprawą prostą i bezpieczną na takim jedynie sugerować pewne kierunki znamy też klinicznego potwierdzenia choroby,odnotowanego w karcie wreszcie leki te, są wyłącznie wydawane w aptekach za okazaniem ważnej recepty. Nowymi generacjami leków przeciwdepresyjnych są wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny - SNRI-(i tutaj dobrze są oceniane leki z substancją czynną o nazwie wenlafaksyna,grupa tych leków jest znacznie szersza) Drugą grupą są selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI - (tutaj niezłe leki z zawartością fluoksetyny,ale nie tylko) Jednak podkreślam, że potrzeba jest poznania mechanizmu choroby i jej dokładnego przebiegu z objawami,które powodują utrudnienia w funkcjonowaniu pacjenta. Pewna moja znajoma osoba,z depresją nawracającą i fobiami połączonymi z lękiem, leczy się z powodzeniem lekiem o nazwie Velafax(wenlafaksyna) i dodatkowo włączony jest lek o nazwie jednak pacjent może różnie odczuwać pozytywne działanie leku, jak również jego skutki uboczne. Pozdrawiam:) napisał/a: mpxxl 2012-01-11 18:25 To ze forum nie jest od rozwiazywania takich problemow to rozumiem. Chciałem tylko, zebys mnie troszke naprowadzil. W sobote ojciec wychodzi juz na stale. Bede obserwował zachowanie i ...zobaczymy co bedzie! Dzieki za informacje! napisał/a: augustyn888 2012-01-12 13:23 mpxxl napisal(a):To ze forum nie jest od rozwiazywania takich problemow to rozumiem. Chciałem tylko, zebys mnie troszke naprowadzil. W sobote ojciec wychodzi juz na stale. Bede obserwował zachowanie i ...zobaczymy co bedzie! Dzieki za informacje! Naprawdę nie ma za co:) Dodam może, że to nie tak do końca z tymi jest od rozwiązywania problemów,ale dotyczy to pewnej granicy,no i oczywiście względów co i jak leczyć,i jakimi środkami,ale nie sądzę by było rozsądnie napisać komuś:proszę zażyć ten czy inny lek,bo każdy lek może odnieść odwrotny skutek, ze względu na swe działania niepożądane,czyli to co komuś może pomóc u drugiej osoby może spowodować efekt innego jest wskazywać kierunek leczenia i naprowadzić na rozważenie zaproponowania leczenia, tym czy innym zawsze po zasięgnięciu porady u lekarza czy oczywiście,przynajmniej tak się wydaje,leki bezpieczne(o ile są zażywane w granicach rozsądku)i o ich przyjęciu może bezpośrednio zadecydować sam zainteresowany,po zapoznaniu się z ulotką. Na koniec dodam że same leki mogą ojcu nie jest w tym wasze osobiste zaangażowanie się, w jego wyjście z tej choroby,i naprowadzenie go na pozytywne nastawienie do samego napisałem w tej chorobie potrzeba wiele zrozumienia dla osoby chorej,ponieważ wielokrotnie jej postępowanie może wydać się nie racjonalne,zależne nie konieczne od jego własnej woli. Pozdrawiam serdecznie i życzę, by ojciec jak najszybciej odzyskał równowagę psychiczną i wrócił do zdrowia:) napisał/a: mpxxl 2012-01-12 17:56 ;) napisał/a: mpxxl 2013-03-12 20:56 no niestety - mija 1,5 roku. Nie ma poprawy. Ojciec nie chce brać tabletek i jest nie do zniesienia. Nie chce pomagać, nie udziela się towarzysko, ciągle śpi, nie chce się myć....i nie chce się leczyć. Miał ktoś może podobny przypadek? jak go zmusić do leczenia? Ta cała sytuacja robi się coraz cięższa dla całej rodziny

Depresja jest trudna nie tylko dla osoby chorującej, ale także dla jej otoczenia. Naturalną reakcją jest dystans i zakłopotanie. Przełożony niezależnie od swoich przekonań może czuć

Infografiki to także znakomity materiał do pracy z uczniami – można o nich rozmawiać na lekcji, można wywiesić je na szkolnych korytarzach czy opublikować w szkolnych kanałach informacyjnych. 1. Depresja w liczbach: poznaj najważniejsze fakty na temat depresji. Pobierz infografikę. 2. Depresja to choroba, a nie gorszy dzień.

Czy walka z depresją jest w ogóle możliwa? W dobie wielu sprzecznych informacji, które nakładają się na siebie, można mieć co do tego poważne wątpliwości. Trudno liczyć na wsparcie ze strony państwowej służby zdrowia, a i otoczenie nadal nie reaguje właściwie w obliczu tego problemu. Nie pomagają też celebryci. Ci coraz częściej wypowiadają się także na temat tego problemu, a ich porady przerażają zarówno psychologów i psychiatrów, jak i samych chorych. Jak zatem walczyć z depresją? Po pierwsze – nie minimalizuj problemu Depresja to coś więcej niż tylko przejściowe obniżenie nastroju. To poważna choroba o realnym, negatywnym wpływie na jakość naszego życia. Jest niebezpieczna, niesie za sobą poważne konsekwencje dla chorego, a w skrajnym przypadku może zakończyć się nawet jego śmiercią. Oczywiście, nie jest powodem do pozbawiania się wszelkich nadziei, a doświadczenia osób, które się z nią zmagają potwierdzają, że można z nią żyć. Tak długo jednak, jak długo sami nie jesteśmy w stanie przyznać się przed sobą, że mamy problem, nie mamy też szans na podjęcie wyzwania, jakim jest walka z nią. Oczywiście, problem z zaakceptowaniem choroby wynika przede wszystkim z nastawienia osób znajdujących się w naszym otoczeniu. Nie należy jednak brać sobie do serca wszystkich ich uwag. Depresja nie jest chorobą osób cierpiących na nadmiar wolnego czasu. Jest schorzeniem, z którym można i należy walczyć. Po drugie – szukaj pomocy u specjalisty Wspomniana na wstępie nienajlepsza kondycja państwowej służby zdrowia sprawia, że wiele osób zmagających się z depresją spotyka się z niezrozumieniem nie tylko ze strony otoczenia, ale i lekarzy. Jest to przygnębiający stan rzeczy, po raz kolejny należy jednak podkreślić, że nie musimy się mu poddawać. W dobie powszechnego dostępu do Internetu bez trudu można znaleźć informacje o lekarzach, którzy specjalizują się w walce z depresją oraz o tym, jak się do nich dostać. Internet to także skarbnica wiedzy na temat propagowanych przez nich metod leczenia. Warto poświęcić nieco czasu na zgłębienie tej wiedzy, a następnie – na znalezienie specjalisty, który będzie nam w stanie pomóc. [nokaut-offers-box url=’/depresja/’ limit=’10’] Po trzecie – korzystaj z doświadczeń innych osób Nawet pozostając pod opieką lekarza warto szukać innych metod dochodzenia do zdrowia, jedną z nich jest zaś otwieranie się na innych i korzystanie z ich doświadczeń. Dziś w niemal każdym większym mieście działają organizacje skupiające osoby z depresją, w Internecie można zaś znaleźć szereg informacji na temat form aktywności przygotowanych z myślą o nich. Owszem, są to zazwyczaj osoby całkowicie nam obce, może jednak okazać się, że będziemy czuć się w ich towarzystwie lepiej niż w otoczeniu najbliższych. Całkiem możliwe też, że ich doświadczenia okażą się wyjątkowo cennym wsparciem na drodze, którą musimy jeszcze pokonać. Wyjście z depresji jest trudnym zadaniem. Często wymaga też czasu i wiąże się z mniej i bardziej bolesnymi potknięciami. Warto jednak pamiętać o tym, że podobnie, jak ma to miejsce w przypadku każdej innej choroby, nie powinniśmy się jej poddawać. Autor artykułuArtykuł został przygotowany przez sklep herbavit specjalizujący się w niekonwencjonalnej medycynie naturalnej.

WV23I. 57 99 240 201 57 190 414 244 322

prezent dla osoby z depresją